Funkcje wielkich liter w rękopisie staropolskim

"Karta Rogawskiego"

Autor

  • Dorota Rojszczak-Robińska Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Poznań

DOI:

https://doi.org/10.12797/LV.13.2018.26.08

Słowa kluczowe:

rękopis, interpunkcja, majuskuły, grafia

Abstrakt

Functions of Upper-Case Letters in an Old Polish Manuscript. Karta Rogawskiego
The use of capital letters in Old Polish manuscripts is an unexplored subject. The present article is an analysis of the function of capital letters in Karta Rogawskiego (‘Rogawski’s Card’), a fifteenth-century Polish-language manuscript. Despite the small size of the monument (175 lines), it contains 70 upper-case letters, used consciously and consistently. In this respect, the text is unique compared to other mediaeval monuments in Polish. In Karta Rogawskiego, upper-case letters perform two functions. One is the rhetoric-syntactic function, i.e. they segment the text, introduce additional comments, start integrals which describe the activities of other characters and, above all, they introduce utterances of individual characters, separating the citation from the introduction. The other role of upper-case letters is the stylistic-semantic function, when they are used at the beginning of proper names. In the case of important words, it can be seen that their use is conscious and consistent; e.g. the word cesarz ‘emperor’ is always spelt with an upper-case letter when it refers to a specific person, and with a lower-case one when it only means a function. In addition, upper-case letters appear in the same places in the text, i.e. at the beginnings of titles and chapters.

Pobrania

Brak dostęþnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Bernacki L., 1911, Karta z „Rozmyślania o życiu Pana Jezusa”, „Pamiętnik Literacki” X, s. 470–477.

Kamińska M., 1981, Psałterz floriański. Monografia językowa, cz. 1: Ortografia, fonetyka, fleksja imion, Wrocław.

Kwilecka I., 1967, Perykopy wielkopostne w przekładzie Tomasza Łysego ze Zbrudzewa, Wrocław.

Mika T., 2012, „Kazania świętokrzyskie” – od rękopisu do zrozumienia tekstu, Poznań.

Mika T., Rojszczak-Robińska D., Ziółkowska O., 2016, W poszukiwaniu genezy tytułów w Rozmyślaniu przemyskim, „Język Polski” XCVI, s. 7–23.

Mika T., Słoboda A., 2015, Wyrażenia funkcyjne w średniowiecznej polszczyźnie z perspektywy składniowej. Wybrane problemy badawcze, Poznań.

Mika T., Twardzik W., 2011, Jak zagadkowe cztery tytuły rozdziałów w Rozmyślaniu przemyskim pozwalają wyobrażać sobie jego zagubiony autograf, „Język Polski” XCI, s. 321–334.

Pisarkowa K., 1984, Historia składni języka polskiego, Wrocław.

Rojszczak-Robińska D., 2016, Staropolskie pasje: Rozmyślanie przemyskie, Sprawa chędoga, Karta Rogawskiego. Źródła – język – fabuła, Poznań.

Rojszczak-Robińska D., 2017, Karta Rogawskiego. Zapomniany zabytek języka staropolskiego, „Slavia Occidentalis” 74, s. 83–98, [on-line:] https://doi.org/10.14746/so.2017.74.7.

Staszewska Z., 1997, Język Modlitw Wacława. Ortografia, fonetyka, fleksja, Łódź.

Winiarska-Górska I., 2010, Pisownia wielką i małą literą w krakowskich drukach Macieja Wirzbięty – quodlibet czy konwencja?, [w:] M. Kuźmicki, M. Osiewicz (red.), Dokument pisany w badaniach historyka języka polskiego. Z badań nad grafią i fonetyką historycznej polszczyzny, Zielona Góra – Poznań, s. 189–221.

Opublikowane

2018-11-16

Jak cytować

Rojszczak-Robińska, D. (2018) „Funkcje wielkich liter w rękopisie staropolskim: «Karta Rogawskiego»”, LingVaria, 13(26), s. 111–126. doi: 10.12797/LV.13.2018.26.08.

Numer

Dział

Z dziejów pisowni polskiej

Informacje o finansowaniu