Poszczególne wśród operatorów kwantyfikacji
DOI:
https://doi.org/10.12797/LV.11.2016.22.06Słowa kluczowe:
współczesny język polski, semantyka, składnia, jednostka leksykalna, kwantyfikacja, kolejność, zbiórAbstrakt
Poszczególne ‘individual’ among quantification operators
The paper presents a syntactic and semantic analysis of a Polish lexical unit poszczególne ‘individual’. It contains a description of the limits of its use, and a proposition of representation of its meaning. Moreover, it justifies the hypothesis that the meaning of poszczególne implies the notions of multitude, ordering, and openness of the set, and that the unit is one of the operators of distributive quantification.
Pobrania
Bibliografia
Bednarek A., 1994, Leksykalne wykładniki parametryzacji świata. Studium semantyczne, Toruń.
Bogusławski A., 1966, Semantyczne pojęcie liczebnika i jego morfologia w języku rosyjskim, Wrocław.
Bogusławski A., 1973, Nazwy pospolite przedmiotów konkretnych i niektóre właściwości ich form liczbowych i połączeń z liczebnikami w języku polskim, [w:] Z. Topolińska, M. Grochowski (red.), Liczba, ilość, miara, Wrocław, s. 7–35.
Bogusławski A., 2011, Polskie po dystrybutywne: jednolitość ilościowego podziału zbiorowości, „Prilozi MANU” 36, s. 81–95.
Grochowski M., 1993, Konwencje semantyczne a definiowanie wyrażeń językowych, Warszawa.
Grochowski M., 2000, Funkcja intratekstualna leksemów a ich cechy gramatyczne (Analiza wyrażenia wszelki), „Poradnik Językowy” nr 5, s. 1–8.
Grochowski M., 2004, Succession and sequence. Semantic relations, „Studies in Polish Linguistics” t. 1, s. 61–80.
Grochowski M., 2006, Status gramatyczny i semantyczny wyrażenia z osobna, „Poradnik Językowy” nr 9, s. 41–47.
Grzegorczykowa R., 2010, Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, Warszawa.
ISJP: M. Bańko (red.), Inny słownik języka polskiego, Warszawa 2000.
Karolak S., 1990, Kwantyfikacja a determinacja w językach naturalnych, Warszawa.
Koseska-Toszewa V., Korytkowska M., Roszko R., 2007, Polsko-bułgarska gramatyka konfrontatywna, Warszawa.
NKJP: Narodowy Korpus Języka Polskiego, www.nkjp.pl.
Odrowąż-Sypniewska J., 2016 (red.), Przewodnik po filozofii języka, Kraków.
Rokoszowa J., 1986, Czy żaden to każdy nie?, „Język Polski” LXVI, s. 242–249.
Rosalska P., 2016, Relacje między przysłówkami kolektywnymi a syngulatywnymi i dystrybutywnymi we współczesnym języku polskim, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, rozprawa doktorska, mszps.
SEBor: W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków 2005.
SFPW: I. Kurcz, A. Lewicki, J. Sambor, K. Szafran, J. Woronczak, Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej, Kraków 1990.
SJPD: W. Doroszewski (red.), Słownik języka polskiego, Warszawa 1958–1969.
SJPSz: M. Szymczak (red.), Słownik języka polskiego, Warszawa 1978–1981.
SWJP: B. Dunaj (red.), Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa 1996.
USJP: S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik języka polskiego, Warszawa 2003.
Wierzbicka-Piotrowska E., 2011, Polskie zaimki nieokreślone. Wybrane zagadnienia semantyczne, syntaktyczne i pragmatyczne, Warszawa.
WSJP: P. Żmigrodzki (red.), Wielki słownik języka polskiego PAN, www.wsjp.pl.
Zaron Z., 2000, Zbiór jako kategoria semantyczna. Jej wykładniki w polszczyźnie, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska” „Sectio FF: Philologiae” t. 18, s. 311–322.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
