Wspólnota i nihilizm
DOI:
https://doi.org/10.12797/Politeja.10.2013.23.03Abstrakt
Jaki związek zachodzi pomiędzy tymi pojęciami? Odpowiedź, jaką dają na to pytanie rozmaite filozofie wspólnoty – a także szeroko rozpowszechniona interpretacja nihilizmu – prowadzi w stronę radykalnego przeciwieństwa. Nihilizm i wspólnota nie stoją wobec siebie w relacji zwykłej odmienności, lecz otwartego antagonizmu, który nie pozwala na zaistnienie między nimi żadnych punktów stycznych – żadnych płaszczyzn nakładania się na siebie. Terminy te wzajemnie się wykluczają: tam, gdzie (lub kiedy) jest pierwszy z nich, tam nie ma miejsca na drugi i odwrotnie. Niezależnie od tego, czy opozycję tę umieścimy na osi synchronicznej czy diachronicznej, jej istotę stanowić będzie wyraźna granica alternatywy, dzieląca przeciwległe, nieprzystające do siebie w żaden sposób bieguny.
Pobrania
Bibliografia
Agamben G., Wspólnota, która nadchodzi, przeł. S. Królak, Warszawa 2008.
Bataille G., O Nietzschem, przeł. T. Komendant, „Literatura na Świecie” 1985, nr 10(171).
Bataille G., Su Nietzsche, trad. di A. Zanzotto, Milano 1970.
Blanchot M., La Communauté inavouable, Paris 1990.
Esposito R., Communitas. Origine e destino della comunità, Torino 1998.
Esposito R., Termini della politica. Comunità, immunità, biopolitica, Milano 2008.
Heidegger M., Rzecz, [w:] tenże, Odczyty i rozprawy, przeł. J. Mizera, Warszawa 2007.
Heidegger M., Źródło dzieła sztuki, [w:] tenże, Drogi lasu, przeł. J. Gierasimiuk i in., Warszawa 1997, Biblioteka Aletheia.
Nancy J.‑L., Il senso del mondo, Milano 1997.
Nancy J.‑L., Nancy L., La communauté désoeuvrée, Paris 1990.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
