El distanciamiento del emisor frente a su propio mensaje
DOI:
https://doi.org/10.12797/SI.10.2011.10.06Abstrakt
Dystans nadawcy wobec własnej wypowiedzi
Artykuł przybliża środki językowe, czy to gramatyczne, czy też leksykalne, stosowane przez hiszpańskojęzycznych uczestników sytuacji komunikacyjnej w celu wyrażenia dystansu do własnej wypowiedzi.
Bibliografia
Agencia EFE (2008), Manual de español urgente, Cátedra, Madrid.
Fernández Lagunilla , M. (1999), La lengua en la comunicación política I: El discurso del poder, Arco/Libros, Madrid.
Fuentes Rodríguez , C. (2007), Sintaxis del enunciado: los complementos periféricos, Arco/Libros, Madrid.
Hernández Sacristán , C. (1995), “Deíxis social y cortesía en textos científicos: un estudio contrastivo”, Verba, 22, pp. 477-500.
Nowikow, W. (1994), “Sobre la pluralización de personas gramaticales en las lenguas románicas: nōs, vōs/ nōsalterōs, vōsalterōs”, Anuario de Lingüística Hispánica, 10, Valladolid, pp. 283-300.
Rojo , G., Veiga , A. (1999), “El tiempo verbal. Los tiempos simples”, en: Bosque, I., Demonte, V. (eds.), Gramática descriptiva de la lengua española, vol. 2, Espasa, Madrid, pp. 2867-2934.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.