Z Lechistanu nad wody Bosforu – o etnonimie ‘Polak’ w języku judeohiszpańskim
DOI:
https://doi.org/10.12797/SI.22.2022.22.19Palavras-chave:
judeohiszpański, Żydzi Sefardyjscy, Żydzi Aszkenazyjscy, etnonimia, wyzwiskaResumo
Artykuł porusza temat istniejących w języku judeohiszpańskim etnonimów o pierwotnym znaczeniu ‘Polak’ oraz zmian semantycznych, jakim one ulegały. Szczególną uwagę poświęcono leksemowi lehli – etymologicznie wywodzącemu się od Lechistanu, czyli nazwy nadanej Rzeczypospolitej przez Turków Osmańskich. Obecnie leksem ten używany jest głównie w odniesieniu do Żydów Aszkenazyjskich. Informacje leksykograficzne zostały tu skonfrontowane z realnymi przykładami użycia oraz opiniami rodzimych użytkowników języka judeohiszpańskiego.
PlumX Metrics of this article
Referências
BORNES-VAROL, M.-C. (1999), „Comment se définir soi-même : Les classifications opérées par les dénominations des Juifs de Turquie”, Neue Romania, LINCOM, Judenspanisch, IV (22), hal-02139855, [on-line] https://hal-inalco.archives-ouvertes.fr/hal-02139855/document, sierpień 2022.
BOROVAYA, O. (2008), „Jews of Three Colors: The Path to Modernity in the Ladino Press at the Turn of the Twentieth Century”, Jewish Social Studies: History, Culture, Society n.s. 15, nº 1, s. 110-130.
BUNIS, D. M. (2019), „Sephardic Customs as a Discourse Topic in the Ladinokomunita Internet Correspondence Circle”, w: Lifshitz, J. I. et al. (red.), Minhagim: Custom and Practice in Jewish Life, De Gruyter, Berlin–Boston, s. 161-198. DOI: https://doi.org/10.1515/9783110357523-012
CANETTI, E. (1986), Ocalony język. Historia pewnej młodości, przeł. M. Przybyłowska, Czytelnik, Warszawa. eSefarad, [on-line] https://esefarad.com/, sierpień 2022.
GARCÍA MORENO, A. (2010), „El judeoespañol I: Conceptos básicos”, Biblioteca de recursos electrónicos de humanidades E-Excellence, Biblioteca Virtual.
GARCÍA MORENO, A. (kier.) (2013-), Diccionario Histórico del Judeoespañol – DHJE, CSIC, [on-line] http://esefardic.es/dhje, sierpień 2022.
JAKUBCZAK, A. (2015), „«Pogrom alfonsów» w Warszawie 1905 rokuw świetle prasy żydowskiej”, Studia Judaica, 18, nr 2 (36), s. 339-357.
Ladinokomunita, [on-line] https://ladinokomunita.groups.io/g/main, sierpień 2022.
MASŁOWSKA, E. (1991), „Z problemów pejoratywizacji lub melioracji nazw własnych użytych w funkcji appellatiwów”, Język a kultura, tom 3. Wartości w języku i tekście, Wiedza o kulturze, Wrocław, s. 29-40.
MINERVINI, L. (2002), „La formación de la koiné judeoespañola en el siglo XVI”, Revue de linguistique romane, vol. 66, nº 263-264, s. 497-512.
NEHAMA, J. (1977), Dictionnaire du Judéo-Espagnol, Consejo Superior de Investigaciones Científicas, Madrid.
PEISERT, M. (1992), „Nazwy narodowości i ras we współczesnej polszczyźnie potocznej”, Język a kultura, tom 5. Potoczność w języku i kulturze, Wiedza o kulturze, Wrocław, s. 209-223.
SEPHIHA, H. V. (2017), El judeoespañol, Hebraica Ediciones, Madrid.
SKOMMER, G. (2011), „Baba jak Szwed, czyli o ksenofobii we frazeologii”,
Folia Scandinavica Posnaniensia, vol. 12, Wydawnictwo UAM, Poznań, s. 289-297. Şalom, [on-line] https://www.salom.com.tr/, sierpień 2022.
YARFITZ, M. (2019), Impure Migration: Jews and Sex Work in Golden Age Argentina, Rutgers University Press, New Brunswick–Camden and Newark–New Jersey and London. DOI: https://doi.org/10.2307/j.ctvscxsh2
SCHAAIK, G. van (2020), The Oxford Turkish Grammar, Oxford University Press, New York.
WÓJTOWICZ-MARSZAŁ, S. (2020), „Galicyjska nieobyczajność końca XIX i pierwszych dekad XX wieku w świetle wybranych dokumentów epoki”, TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich związków kulturowych, tom 6, nr 15, s. 179-208. DOI: https://doi.org/10.31743/teka.13384
Downloads
Publicado
Como Citar
Edição
Secção
Licença
Direitos de Autor (c) 2022 Marta Pawłowska
Este trabalho encontra-se publicado com a Licença Internacional Creative Commons Atribuição-NãoComercial-SemDerivações 4.0.
