Z historii środowiska magiczno-astrologicznego w Krakowie w XV w.
DOI:
https://doi.org/10.32030/Abstract
No abstract is avaliable for this article.
References
1. Nie wystarczają wyliczenia E. Zinner, Ge schichte und Biblographie der astronomischen Literatur in Deutschland zur Zeit der Renaissance Leipzig 1943. i M. Markowski, Burydanizm. W r. 1971, gdy mówi o astronomii w Polsce s. 222–44 i 260–72. Wykaz wydrukować w innym miejscu.
2. J. Zathey, Marcin Bylica z Olkusza, krakowski krąg Mikołaja Kopernika, Zeszyty Naukowe. UJ. 314, Prace Historyczne nr 42 Coperniciana Cracoviensis, t. III, s. 83–103, Kraków 1973.
3. Równocześnie z powstaniem obecnego artykułu przygotowywana była praca prof. Mieczysława Markowskiego zamieszczona w wyd. Historia Astronomii w Polsce, t. I. Oss. 1975, rozdz. III–XI, s. 43–126.
4. Tekst wydany w: H. Pruckner, Studien zu den astronomischen Schrigten des Heinrich von Langestein. Leipzig 1933 s. 212–4 i przyp. s. 213 z Rkp B.J. 813 f, 173–4.
5. R. Gansiniec, Brata Mikołaja z Polski pisma lekarskie, Poznań 1920.
6. Rkp B.J. 2076 k. ochronna vb
7. Handwörterbuch des Deutschen Aberglaubens. B.I. Leipzig 1927 c. 602–4 i fig. 1.
8. P. Rossi, Clavis Universalis. Milano 1960 p. 38 i P. Rossi, La construzione delle immagini nei trattati di memoria artificiale del Rinascimento w „Umanesimo e simbolismo” Padova 1958, s. 161 sq 164, 175–7. P.O. Kristeller w Renaisance News XII 1959 s. 90. Acta capitulorum Cracoviensisi et Plocensis ed. B. Ulanowski w Archiwum Komisji Historycznej A.U. t. VI Kraków 1981 s. 58 nr 157 i 160.
9. Karta wyjęta i zrekonstruowana nosi dziś sygnaturę Przyb. B.J. 100/65 por. fig. 2. Między innymi seria imion boskich zaczyna się: „Ad nay on con fortat, quod trepidet, Adonay curat quod tedet… Agla evacuat, quod corumpit…”
10. R. Gansiniec, Modlitewnik Władysława Warneńczyka Kraków 1928 p. 48, 50, 88 i R. Gansiniec, Pas magiczny Lwów 1922 p. 9 sq.
11. List w Rkp B.J. 1934 dotąd nie drukowany. Cfr fig 3 i 4, gdzie jednak skutkiem zagięcia tekst nie jest dobrze widoczny.
12. A. Birkenmajer, Sprawa magistra Henryka Czecha. „Collectanea Theologica” XVII 1936 s. 210 z Rkp B.J. 2513 f. 261. Toż samo w Rkp 2014 f. 120/v. na k. 138 tegoż rękopisu opis seansu krystalomancji na polach Zwierzyńca.
M. Kowalczyk, Przyczynki do biografii Henryka Czecha i Marcina Króla z Żurawicy. Biuletyn Bibl. Jagiell. XXI 1971 s. 87–8. Henryk Czech – astronom żył jeszcze w Krakowie 8.VI.1440.
13. Rkp B.J. 586 p. 90.
14. Rkp B.J. 2014 f. 138 O darze dla króla Władysława Jagiełły por. J. Ptaśnik, Italia mercatoria apud Polonos s. XV ineunte. Roma 1910 s. XV, 13–14, nr 18.
15. Por. przyp. 9.
16. Rkp 5186 Claviculae Salomonis Haebraeorum regis translata in latinum idioma ex Hebreo ex mandato Ser. Suae Celsitudinis Mantuae Ducis. Kopia z XVII w. Fig. 5.
17. H. Barycz, Z epoki renesansu, reformacji i baroku, Warszawa 1971 s. 536. J. Zathey, Włoscy przyjaciele Filipa Kallimacha i Mikołaja Kopernika (w druku w „Sztuka i ideologia Renesansu”). Akty z sesji VI. 1972).
18. J. Zathey por. przyp. 16.
19. Rkp B.J. 433 f. 178 „Etruria… idem et Thirenia dicta a Thireno Lidi fratre, qui ex sorte cump populi parte venit ad Italiam”. Haec est et Tuscia. K. 150v mówi o Minthiusie „Mintchius Venecie flumen” por. to też przyp. 17. Rękopisy pisane pod kierunkiem Andrzeja z Gąbina por. B.J. 1506 i B.J. 4248. Skończone w tym czasie, z różnicą jednego dnia (w r. 1469).
20. M.A. Altier Li Nuptiali. Roma 1873 s. 46 G. Paparelli: Callimaco Esperiente (Filippo Buonaccorsi) Salerno 1971 s. 75 przyp. 1, 89.
21. R. Sabbadini, Le scoperte dei codici latini e greci nei s. XIV e. XV. Firenze 1905 I p. 139.
Downloads
Published
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
See more at Copyright & Licensing tab.
