Ornat krakowskiego cechu krupników ze zbiorów Muzeum Historycznego m. Krakowa
DOI:
https://doi.org/10.32030/Abstrakt
Brak abstraktu dla tego artykułu.
Bibliografia
1. Łac. pultarii, pulmentarii, pultifices.
2. P. H. Pruszcz, Klejnoty stołecznego miasta Krakowa albo kościoły i co w nich jest widzenia godnego i znacznego, Kraków 1861, s. 38; — M. Rożek, Nieistniejący kościół św. Szczepana w Krakowie (Biuletyn HS XXXVI nr 3, Warszawa 1974 r. s. 223).
3. Akta wizytacji dekanatu krakowskiego 1599, wyd. ks. Cz. Skowron (Materiały do dziejów kościoła w Polsce t. 2, Tow. Nauk. KUL, Lublin 1965, s. 52—6(2).
4. Ibid., s. 57.
5. Wstawienie łat z tej samej tkaniny, choć niezgodnie z wzorem, pozwoliło podczas konserwacji na powtórne ich użycie już z uwzględnieniem i odpowiednim dopasowaniem ornamentu.
6. J. Klepacka, Zabytki cechowe w zbiorach Muzeum Historycznego m. Krakowa, Kraków 1957, s. 73, poz. 308.
7. M. Gutkowska-Rychlewska, M. Taszycka, Polskie hafty średniowieczne, katalog wystawowy maj—czerwiec 1967, Muzeum Narodowe w Krakowie.
8. Na brzegach kolumny, w miejscu stosownym dla ramion krzyża, brak jest obramiającego kolumnę kręconego ozdobnego sznura. Naszyta obok złota pasmanteria jest dodatkiem późniejszym, podobnie jak lamujące cały ornat XVlI-wieczne frędzle.
9. W kilku miejscach są jeszcze inne drobniejsze uszkodzenia, z tego najbardziej widoczne w dolnej części płaszcza Matki Boskiej i u dołu kolumny, po lewej stronie postaci Jessego.
10. O ornacie tym piszą zamieszczając reprodukcje: B. Gembarzewski, Muzeum Narodowe w Warszawie (Muzea Polskie III, red. F. Kopera, Kraków 1926, s. 8, poz. 15); — J.Chruszczyńska, Polskie hafty figuralne na ornatach od końca XV do XVII wieku, Muzeum Narodowe w Warszawie (Warszawa 1976), il. 5, 6, 7.
11. O historii i rozwoju hafciarstwa w wiekach średnich pisali: L. Żarnowiecki, Historia i technika hafciarstwa kościelnego, Warszawa 1(901; — E. Świeykowski, Zarys artystycznego rozwoju tkactwa i haftarstwa, Kraków 1906; T. Kruszyński, Ornat Piotra Kmity i ołtarz św. Antoniego fundacji Kmitów w katedrze wawelskiej (Skarbiec katedry wawelskiej i Muzeum Metropolitalne z.. 6, Kraków 193(0); — Sztuka polska czasów nowożytnych I, 1450—1650, pr. zb., Warszawa 195 3, s. 84—8 7; — A. Bochnak, J. P a g a c z e w s k i, Polskie rzemiosło artystyczne wieków średnich, Kraków 1959, s. 208—228; — Historia sztuki polskiej I, pr. zb. pod red. T. Dobrowolskiego, Kraków 1965, s. 468—9, 476—7, 494—5; — Zarys historii włókiennictwa na ziemiach polskich do końca XVIII wieku, pr. zb. pod red. J. Kamińskiej i I. Turnau (M. Taszycka, rozdz. 11. Hafciarstwo, s. 247—276), Wrocław 1966; — M. Gutkowska - Rychlewsika, M. Taszycka, o.c.; M. Taszycka, Z zagadnień związków hafciarstwa wieku XV z grafiką. Wrocławski ornat z Ukrzyżowaniem (Biuletyn HS XXXIII nr 3, Warszawa 1971, s. 245— 250; — J. Chruszczyńska, o.c.
12. Na temat historii, produkcji i rodzajów tkanin jedwabnych w wiekach średnich pisali: L. Żarnowiecki, Symbolizm a zwłaszcza ,,bestiarium na tkaninach kościelnych, Warszawa 1901; — Tenże, Historia tkanin jedwabnych, Kijów 1915; — Różne rodzaje tkanin szczegółowo omawia T. Kruszyńsk i, Parury, czyli dawne ozdoby alby i humerału. Studium z zakresu paramentyki (Skarbiec katedry wawelskiej i Muzeum Metropolitalne z. 5, Kraków 1929) w rozdz. Stare tkaniny, ich barwy, wzory i rodzaje, s. 167—277; — Tkanina polska, pr. zb. pod red. K. P iwo c kiego, Warszawa 1(959, s. 12—14; — Zarys historii włókiennictwa... (M. Taszycka, rozdz. 9. Tkaniny jedwabne, s. 216—237).
13. Ibid. s. 2119.
Pobrania
Wersja elektroniczna opublikowana
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Szczegóły zob. w zakładce Prawa autorskie i udostępnianie.
