El teatro de Alfonso Vallejo frente al teatro del absurdo

La reivindicación del canon en "El escuchador de hielo"

Autores/as

DOI:

https://doi.org/10.12797/SI.17.2018.17.15

Palabras clave:

Alfonso Vallejo, teatro del absurdo, canon, El escuchador de hielo, demitificación

Resumen

Alfonso Vallejo es uno de los dramaturgos más conocidos en la España contemporánea. Es, además, poeta, pintor y médico. La combinación de estas disciplinas tiene su repercusión en la construcción del universo teatral. Vallejo trata de llegar ante todo a las raíces del alma humana, lo cual solo es posible al rechazar las prácticas realistas. Los críticos describen su teatro como existencialista, con rasgos surrealistas y próximos al teatro del absurdo. A nuestro modo de ver Vallejo es un continuador del teatro del absurdo en su sentido amplio , al menos en parte de sus obras. El propósito de este trabajo es señalar los rasgos de este teatro del absurdo en El escuchador de hielo de Alfonso Vallejo. Es menester, además, ver los dramas de Vallejo como una continuación de la tradición vanguardista, considerando esta una parte del canon teatral.

Referencias

BARTHES, R. (2008), Mitologie, Aletheia, Warszawa.

BLOOM, H. (1995), El canon occidental, Anagrama, Barcelona.

BLOOM, H. (2009), La ansiedad de la influencia: Una teoría de la poesía, Trotta, Madrid.

COETZEE, J.M. (2004), “«¿Qué es un clásico?», una conferencia”, en: Costas extrañas: Ensayos (1986-1999), Editorial Debate, Madrid.

CZEREMSKI, M. (2015), “Problema con la mitificación de la cultura”, en: Charchalis W., Trocha B. (eds.), Mitologizacja kultury w polskiej i iberyjskiej twórczości artystycznej, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra, pp. 21-32, [on-line] https://depot.ceon.pl/handle/123456789/8098, 30.12.2016.

ESSLIN, M. (2004), The Theatre of the Absurd, Vintage Books, London.

GABRIELE, J. (2010), “El teatro como arte fenomenológico y experiencia intelectual: El escuchador de hielo de Alfonso Vallejo”, Siglo XXI: Literatura y cultura españolas, 8, pp. 165-181, [on-line] http://www.alfonsovallejo.com/english/libros/fenomenologico.pdf, 30.12.2016.

GUTIÉRREZ CARBAJO, F. (2016), “Prólogo”, en: El escuchador de hielo, [on-line] http://www.cervantesvirtual.com/obra/el-escuchador-de-hielo--0/, 30.12.2016.

LÉVI-STRAUSS, C. (2001), “Jak umierają mity”, en: Antropologia strukturalna II, przekł. M. Falski, Warszawa.

LLOVET, E. (2016), “Prólogo”, en: Hiroshima-Sevilla, [on-line] http://www.cervantesvirtual.com/obra/hiroshimasevilla6a--0/, 30.12.2016.

PANCHENKO, W. (2015), “Mit i czas społeczny”, en: Charchalis W., Trocha B. (eds.), Mitologizacja kultury w polskiej i iberyjskiej twórczości artystycznej, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra, pp. 21-32 [on-line] https://depot.ceon.pl/handle/123456789/8098, 30.12.2016.

Real Academia Española (2018), Diccionario de la lengua española, [on-line] http://dle.rae.es/.

SOBOLEWSKI, T. (2010), “Polski taniec salto”, Dwutygodnik.com, [on-line] http://www.dwutygodnik.com/artykul/1025-polski-taniec-salto.html, 30.12.2016.

VALLEJO, A. (2007), El escuchador de hielo, [on-line] http://www.cervantesvirtual.com/nd/ark:/59851/bmcgf1b3, 30.12.2016.

Descargas

Publicado

2018-04-04

Cómo citar

“El Teatro De Alfonso Vallejo Frente Al Teatro Del Absurdo: La reivindicación Del Canon En ‘El Escuchador De Hielo’”. 2018. Studia Iberystyczne 17 (April): 225-36. https://doi.org/10.12797/SI.17.2018.17.15.

Artículos similares

1-10 de 244

También puede Iniciar una búsqueda de similitud avanzada para este artículo.