Tomasz Różycki
Uniendo geografía e imaginarios
DOI:
https://doi.org/10.12797/SI.10.2011.10.17Słowa kluczowe:
polska poezja, Tomasz Różycki, tradycja literacka, metaforaAbstrakt
Tomasz Różycki. Tam gdzie geografia splata się z wyobraźnią
W niniejszym mini eseju autor analizuje twórczość Tomasza Różyckiego, przedstawiciela polskiej poezji średniego pokolenia, który zajmuje w obecnym momencie miejsce centralne wśród poetów swojej generacji. Różycki wyróżnia się spośród innych swoim specyficznym pojmowaniem tradycji poetyckiej oraz jej współczesnym rozwinięciem.
Bibliografia
Różycki , T. (1997), Vaterland, Stowarzyszenie Literackie im. K.K. Baczyńskiego, Łódź.
Różycki , T. (1999), Anima, Zielona Sowa, Kraków.
Różycki , T. (2001), Chata Umaita, Lampa i Iskra Boża, Warszawa.
Różycki , T. (2003), Świat i Antyświat, Lampa i Iskra Boża, Warszawa.
Różycki , T. (2004a), Dwanaście stacji, Znak, Kraków.
Różycki , T. (2004b), Wiersze, Lampa i Iskra Boża, Warszawa.
Różycki , T. (2006), Kolonie, Znak, Kraków.
Różycki , T. (2010), Księga obrotów, Znak, Kraków.
Wolny-Hamkało , A. (2007), “Wiersze dzieckiem podszyte. Rozmowa z Tomaszem Różyckim”, Gazeta Wyborcza, [on-line] http://www.zeszytyliterackie.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=513&Itemid=2 – 28.11.2011.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
