Factors that Contributed to the Good Condition of Nicolaus Copernicus’s Teeth

Abstrakt

CZYNNIKI, KTÓRE PRZYCZYNIŁY SIĘ DO DOBREGO STANU ZĘBÓW MIKOŁAJA KOPERNIKA

Mikołaj Kopernik był nie tylko światowej sławy astronomem, ale także lekarzem. Urodził się 19 lutego 1473 r. w Toruniu, zmarł 24 maja 1543 r. we Fromborku. Jego szczątki odnaleziono w 2005 r. w Katedrze we Fromborku. Celem niniejszej pracy było określenie potencjalnych przyczyn nieznacznej utraty zębów u Mikołaja Kopernika w chwili śmierci, mimo jego zaawansowanego wieku (70 lat). W pracy poddano analizie zdjęcia zębów szczęki (oznaczone według systemu FDI: 22, 13, 23, 14, 24, 15, 25, 26), które zostały wykonane podczas drugiego pogrzebu Kopernika w 2010 r. Informacje pozyskane ze źródeł historycznych pozwoliły potwierdzić, że Mikołaj Kopernik posiadał szeroką wiedzę z różnych dziedzin, w tym także z medycyny, co mogło mieć wpływ na jego świadomość w zakresie higieny jamy ustnej i zdrowego stylu życia. W opracowaniu zwrócono również uwagę na ogólny stan zdrowia astronoma oraz zwyczaje żywieniowe panujące w środowisku społecznym Kopernika. Ustalono, że bardzo dobry stan uzębienia 70-letniego Mikołaja Kopernika można wiązać z jego wykształceniem i pochodzeniem społecznym, szeroką wiedzą z zakresu medycyny i higieny jamy ustnej, prawidłowymi nawykami żywieniowymi i trybem życia oraz dobrym ogólnym stanem zdrowia. Jest prawdopodobne, że wymienione czynniki mogły mieć także wpływ na długowieczność Kopernika. Ustalenia te pozwoliły po raz pierwszy w literaturze na wskazanie czynników decydujących o dobrym stanie zębów Mikołaja Kopernika w momencie jego śmierci. Pogłębianie wiedzy na temat profilaktyki chorób zębów w kontekście przypadku Kopernika może być ważne i mieć znaczenie dla współczesnej populacji.