Le préfixoïde – un outil de description morphologique et élément du système de la langue française et polonaise
DOI:
https://doi.org/10.12797/LV.09.2014.18.12Słowa kluczowe:
refiksoid, prefiks, leksem, morfem, derywat, złożenieAbstrakt
Prefixoid – a descriptive tool in morphology, and an element of the systems of French and Polish
Based on Polish and French vocabulary, this paper proposes criteria which shall make it possible to differentiate between prefixoids and prefixes. There are three such criteria: 1. prefixoids have the capacity to become autonomous (and even to become bases in word formation), and are impossible to substitute in their semantic representation by native prefixes, or to be expanded into full lexemes; 2. lexemes are created together with suffixoids, showing that neither of them are just affixes; 3. in some cases, the position of suffixoids can vary with regard to the lexical element which co-forms the compound lexeme. It is for these reasons that these elements deserve their own place in the morphological description of, at least, Polish and French.
Pobrania
Bibliografia
Amiot D., Dal G., 2007, Integrating Neoclassical Combining Forms into a Lexeme-based Morphology, [dans :] Booij G., Fradin B., Ralli A. & Scalise S. (éds.), Online Proceedings of the Fifth Mediterranean Morphology Meeting (MMM5), Fréjus, 2005, september 15–18, p. 323–336. http://mmm.lingue.unibo.it/mmm-proc/MMM5/232-336-Miot-Dal.pdf
Amiot D., Montermini F., 2009, Affixes et mots grammaticaux, [dans :] B. Fradin, F. Kerleroux,
M. Plénat [éds.], Aperçus de morphologie du français, Saint-Denis, série „Sciences du Langage”, p. 127–147.
Apothéloz D., 2002, La construction du lexique français. Principes de morphologie dérivationnelle. Paris, série „L’Essentiel français”.
Burkacka I., 2010, Klasyfikacja słowotwórcza nowych zapożyczeń, „Linguistica Copernicana” n˚ 2(4), p. 229–240.
Burkacka I., 2012, Kombinatoryka sufiksalna w polskiej derywacji odrzeczownikowej, Warszawa.
Corbin D., 1999, Pour une théorie sémantique de la catégorisation affixale, [dans :] „Faits de langues” vol. 7, n˚ 14, p. 65–77.
Corescu A.-P., 2006, Le prefixoide euro- et son devenir, „Revista transilvania”, p. 59–61.
Grzegorczykowa R., 1972, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, Warszawa.
Grzegorczykowa R., Puzynina J., 1979, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufiksalne rodzime, Warszawa.
GWJP 1984 : R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (éds.), 1984, Gramatyka współczesnego języka polskiego, II : Morfologia, Warszawa.
Izert M., 2011, Archi- et ultra- : les préfixes français à valeur intensive dans leur emploi familier et dans la langue des médias, „Kwartalnik Neofilologiczny” cahier 4, p. 535–543.
Izert M., 2012, Un super-professeur ! Un chef hyper-sympa ! – analyse de deux préfixes à valeur intensive dans leur emploi familier et publicitaire, [dans :] A. Dutka-Mańkowska, A. Kieliszczyk,
E. Pilecka (éds), Grammaticis unitis. Mélange offert à Krzysztof Bogacki, p. 159–167.
Izert M. (sous presse), Méga et giga : les nouveaux intensificateurs dans leur emploi familier en français et polonais, Białystok.
Jadacka H., 1999, Cząstki słowotwórcze, [dans :] A. Markowski [éd.], Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, Warszawa, p. 1595–1612.
Jadacka H., 2001, System słowotwórczy polszczyzny (1945–2000), Warszawa.
Jadacka H., 2005, Kultura języka polskiego, Warszawa.
Kanhouche F., La formation savante ; //www.lb.auf.org/F-KANHOUCHE/main/menu/chap2.html.
Kaproń-Charzyńska I., 2004, Prefiksy, sufiksy, prefiksoidy, sufiksoidy czy człony związane, „Język Polski” LXXXIV cahier 1, p. 16–28.
Kaproń-Charzyńska I., 2005, Derywacja ujemna we współczesnym języku polskim. Rzeczowniki i przymiotniki, Toruń.
Kortas J., 2003, Hybrydy leksykalne we współczesnej polszczyźnie: próba kategoryzacji, „Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego” vol. 48, p. 51–63
Łachnik J., 2009a, Opis złożeń polskich z zastosowaniem metodologii gniazdowej, „LingVaria” n˚ 7, p. 111–128.
Łachnik J., 2009b, Złożenia polskie – opis gniazdowy, thèse de doctorat dactylographiée.
Mleczko J., 2011, Status elementów składowych niektórych internacjonalizmów w języku polskim i bułgarskim, [dans :] P. Sotirov, M. Mostowska-Zabielska, Cyryl i Metody w języku i kulturze Słowian, Biała Podlaska, p. 173–183.
Nagórko A., 21997, 31998, 72007, Zarys gramatyki polskiej, Warszawa.
Ochmann D., 2004, Nowe wyrazy złożone o podstawie zdezintegrowanej w języku polskim, Kraków.
Skarżyński M., 1999, Powstanie i rozwój polskiego słowotwórstwa opisowego, Kraków.
Szadyko S., 2004, Derywaty z euro- w języku polskim i rosyjskim, „Zeszyty Naukowe Kolegium Gospodarki Światowej” no 16, p. 176–188.
Tchekhoff C., 1971, Les formations savantes gréco-latines en français, anglais, italien, espagnol allemand et russe. Norme et déviations récentes, „La Linguistique” vol. 7, cahier 2, p. 35–53.
Waszakowa K., 1993, Charakterystyka słowotwórczo-semantyczna rzeczowników z sufiksami obcymi we współczesnej polszczyźnie, [dans :] R. Grzegorczykowa, Z. Zaron (éds.) Studia semantyczne, „Polono-Slavica Varsoviensia”, Warszawa, p. 117–129.
Waszakowa K., 2002, Współczesne słowotwórstwo polskie i czeskie wobec ekspansji zapożyczeń, „Poradnik Językowy” cahier 9, p. 5–18.
Waszakowa K., 2003, Przejawy tendencji do internacjonalizacji w systemach słowotwórczych języków zachodniosłowiańskich, [dans :] I. Ohnheiser [éd.], Komparacja systemów i funkcjonowania współczesnych języków słowiańskich. 1. Słowotwórstwo / Nominacja, Opole, p. 78–102.
Waszakowa K., 2005, Przejawy internacjonalizacji w słowotwórstwie współczesnej polszczyzny, Warszawa.
Wyrwas K., 2004, Rywingate i pracoholik – derywaty sufiksalne czy złożenia?, „Język Polski” LXXXIV, cahier 2, p. 146–148.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
