Quatro coisas encontradas: análise espacial da casa no romance "Para Sempre" de Vergílio Ferreira
DOI:
https://doi.org/10.12797/SI.18.2019.18.23Słowa kluczowe:
romance português do século XX, existencialismo, símbolo, casa, espaçoAbstrakt
O artigo apresenta a análise espacial da casa no romance Para Sempre (1983) de Vergílio Ferreira, um dos maiores escritores existencialistas da literatura portuguesa. Paulo, o narrador autodiegético, está de regresso à casa amarela, à casa da sua infância. É o regresso definitivo que inicia a última fase da sua vida, o tempo que lhe falta até à morte. Deambulando pela casa, percorrendo corredores, subindo e descendo escadas, entrando em cada quarto, encontra um tempo imóvel que revela o seu passado, e o faz pensar sobre o futuro e os seus sonhos. Encontra também quatro coisas-símbolos (o violino, o chapéu de palha, o relógio e a estatueta de anjo) que funcionam como chaves. Com o apoio da obra filosófica A poética do espaço (La poétique de l’espace, 1957) de Gaston Bachelard constatamos que a casa amarela representa a vida de Paulo.
Bibliografia
BACHELARD, G. (1974), A poética do espaço, Abril Cultural, São Paulo.
FERREIRA, V. (1983), Para Sempre, Bertrand Editora, Lisboa.
FERREIRA, V. (1990), “Vida, arte” em: Ferreira, V., Espaço do Invisível 1, Bertrand Editora, Lisboa.
GODINHO, H. (1982), Estudos sobre Vergílio Ferreira, Imprensa Nacional-Casa da Moeda, Lisboa.
GAVILANES LASO, J. L. (1989), Vergílio Ferreira. Espaço Simbólico e Metafísico, Publicações Dom Quixote, Lisboa.
PAIVA, J. R. (2007), Vergílio Ferreira: Para sempre, romance-síntese e última fronteira de um território ficcional, Editora Universitária, Recife.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.