Las imágenes teatrales de Tadeusz Kantor y el teatro surrealista español
El caso de "Wielopole, Wielopole"
DOI:
https://doi.org/10.12797/SI.17.2018.17.17Palavras-chave:
Kantor, Garía Lorca, teatro, objetos surrealistas, dobleResumo
En la primera parte del presente artículo se hace un resumen de los trabajos cuyo objetivo es el análisis de la relación que unía a Tadeusz Kantor con la cultura española que en su mayoría se centran en los motivos pictóricos españoles en la obra tanto plástica como teatral del artista polaco. Más tarde se compara el teatro imposible de García Lorca con el teatro imposible de Kantor a nivel temático, pero sobre todo a nivel estético centrándose en el lugar que en ambos escenarios ocupan los objetos que aparecen abstraídos del sistema de signos establecido y se vuelven incomprensibles e insólitos. En concreto, se comparan dos objetos de Wielopole, Wielopole y de El Público, respectivamente. Se trata de dos camas giratorias que al mismo tiempo son camas mortuorias. Se analiza su simbolismo y su significación en sendas escenas y obras.
Referências
AA.VV. (1999), Motivos españoles en la obra de Tadeusz Kantor. Motywy hiszpańskie w twórczości Tadeusza Kantora, Instituto Cervantes de Varsovia, Varsovia.
BALBOA ECHEVERRÍA, M. (1980), La visión paralizante: el surrealismo en el teatro de Federico García Lorca, a dissertation submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy, University of Washington, Washington.
DOMAŃSKA, E. (2008), “Humanistyka nie-antropocentryczna a studia nad rzeczami”, Kultura Współczesna, 3, Warszawa, pp. 9-21.
GARCÍA LORCA, F. (1996), El Público, en: Obras completas, ed. de García-Posada, M., t. 2, Teatro, Galaxia Gutenberg / Círculo de Lectores, Barcelona, pp. 279-327.
KANTOR, T. (2004), LE THÉÂTRE DE LA MORT ET DE L’AMOUR, en: Teatr Cricot 2. Informator 1989-1990, wyb. i oprac. A. Halczak, Cricoteca, Kraków.
KANTOR, T. (2004), Teatr Śmierci. Teksty z lat 1975-1984, en: Pisma, t. 2, wyb. i oprac. K. Pleśniarowicz, Ossolineum, Wrocław.
KUMOR, K. (2009), “Moja Infantka, Velázqueza, ale moja! O migracji motywu malarskiego i dialogu międzykulturowym: Diego Velázquez, Tadeusz Kantor i Jerónimo López Mozo”, en: Aszyk, U., Flisek, A., Grützmacher, Ł., Kumor, K. (eds.), W kręgu literatury i kultury iberyjskiej i iberoamerykańskiej. Migracja i transformacja dyskursów – dialog międzykulturowy, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, pp. 155-177.
LISIEWSKA, M. (2006), “Hiszpania – estetyczne inspiracje Tadeusza Kantora”, en: Jagłowski, M., Sepczyńska, D., (red.), Z myśli hiszpańskiej i iberoamerykańskiej. Filozofia, literatura, mistyka, Instytut Cervantesa w Warszawie, Instytut Filozofii UWM w Olsztynie, Katedra UNESCO UWM w Olsztynie, Wydział Socjologii i Pedagogiki WSIiE TWP w Olsztynie, Olsztyn, pp. 335-340.
ŁARIONOW, D. (2015), Wystarczy tylko otworzyć drzwi… Przedmioty w twórczości Tadeusza Kantora, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź. DOI: https://doi.org/10.18778/7969-507-2
MATKOWSKA-ŚWIĘS, B. (1999), “Tadeusza Kantora dialog z Hiszpanią”, Wysokie Obcasy, 124, 29-30.05, Warszawa, pp. 38-39.
OSIŃSKA. K. (2014), “Don Kichot według Kantora: między realnością a fikcją”, en: Bryś, M., Burzyńska, A.R., Fazan, K. (red.), Dziś Tadeusz Kantor! Metamorfozy śmierci, pamięci i obecności, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, pp. 109-123.
PALUCH-CYBULSKA, M. (2014), “Tadeusz Kantor: …Infantki Velázqueza jak relikwie lub madonny”, en: Bryś, M., Burzyńska, A.R., Fazan, K. (red.), Dziś Tadeusz Kantor! Metamorfozy śmierci, pamięci i obecności, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, pp. 125-147.
PIENIĄŻEK, M. (2005), Akt twórczy jako mimesis. „Dziś są moje urodziny” – ostatni spektakl Tadeusza Kantora, Universitas, Kraków.
PORĘBSKI, M. (1997), T. Kantor. Świadectwa. Rozmowy. Komentarze, Murator, Warszawa.
SAGARRA ÀNGEL de, J.M. (2010), “Infantas, soldados, rinocerontes y otros personajes kantorianos. A propósito de los motivos españoles en la obra de Tadeusz Kantor”, en: Bravo García, F. (ed.), Reeler a Tadeusz Kantor. 1990-2010, Casa de L´Est, Barcelona, pp. 9-33.
SAGARRA ÀNEGEL de, J.M. (2014), “Teatr emocji Tadeusza Kantora. À
propos hiszpańskiej recepcji artysty”, en: Bryś, M., Burzyńska, A.R., Fazan, K. (red.), Dziś Tadeusz Kantor! Metamorfozy śmierci, pamięci i obecności, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, pp. 109-123.
SAJKIEWICZ, V. (2002), “Malarstwo w teatrze. Motywy hiszpańskie w twórczości Tadeusza Kantora i Jana Polewki”, en: Rusek,H. (red.), Dawne i współczesne oblicze kultury europejskiej – jedność w różnorodności, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice, pp. 363-371.
STZELECKI, Z. (1963), Polska plastyka teatralna, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
WACHOWSKA, J. (2007), “¿Cómo se encontraron los mundos de imaginación de Velázquez, Goya y Tadeusz Kantor? Sobre la circunstancia y la vocación”, en: Cercós García, L.F., Molina Rivero, C.J., Ceballos-Escalera Gila, A. de (coord.), Retos del Hispanismo en la Europa Central y del Este. Actas del Congreso Internacional Cracovia 14-15 de octubre de 2005, Palafox & Pezuela, Madrid, pp. 787-793.
WYDRZYŃSKI, A. (1957), „Sztuka pozaplanowa”, Przemiany, 15, 14 IV, p. 7.
Downloads
Publicado
Edição
Secção
Licença
Este trabalho encontra-se publicado com a Licença Internacional Creative Commons Atribuição-NãoComercial-SemDerivações 4.0.
