Postmodernizm jako czynnik zmian we współczesnym językoznawstwie w aspekcie epistemicznym, społecznym i etycznym (przy uwzględnieniu innych nauk humanistycznych)
Cz. I
DOI:
https://doi.org/10.12797/LV.11.2016.21.03Słowa kluczowe:
teoria języka, metodologia językoznawstwa, socjologia językoznawstwa, postmodernizm, poststrukturalizm, paradygmat językoznawstwa, konstruktywizm w naukach humanistycznychAbstrakt
Postmodernism as a change factor in modern linguistics, in the epistemic, social and ethical aspect (taking into account the humanities). Part 1
The author considers the impact of postmodernism on contemporary humanities, and in particular on theoretical linguistics. The main thesis of the paper can be formulated as follows: postmodernism contributes to the increase of such tendencies in linguistics as: blurring of the subject of research, disregard for the ‘directives of language’, i.e. disuse of the conventional scientific language, violations of the requirement of verifiability of statements, and breaking of the rules of communication. The author examines elements of postmodern science using the example of several branches of modern linguistics: cultural linguistics (linguoculturology), ethnolinguistics, anthropological linguistics, cognitive linguistics, and discourse linguistics.
Pobrania
Bibliografia
Abrams M.H., 2000, Ustalanie i dekonstruowanie, [w:] R. Nycz (red.), Dekonstrukcja w badaniach literackich, Kraków, s. 211–262.
Ambrose D., Cross T.L., 2009, Connecting Ethics with High Ability, [w:] N.L. Cross, D. Ambrose (red.), Morality, Ethics, and Gifted Minds, New York, s. 3–15.
Attridge D., 2007, Jednostkowość literatury, Kraków.
Barrilleaux R.J., 1988, The Post-Modern Presidency, New York – Westport – London.
Baudrillard J., 1981, Simulacres et simulation, Paris.
Bobrowski I., 1993, Językoznawstwo racjonalne. Z zagadnień teorii językoznawczej i metodologii opisów gramatycznych, Kraków.
Bobrowski I., 1995, Czy kognitywizm jest naukowy? O lingwistyce kognitywnej z punktu widzenia dwudziestowiecznych koncepcji nauki, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” LI, s. 19–24.
Bobrowski I., 1998, Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków.
Browman P., 2007, Post-Marxism versus Cultural Studies: Theory, Politics and Intervention, Edinburgh.
Burenina O., 2000, [= Буренина О.], …quia absurdum, „Die Welt der Slaven” XLV, s. 265–284.
Burenina O., 2004, [= Буренина О.], Čto takoe absurd, ili po sledam Martina Èsslina, [w:] O. Burenina (red.), Absurd i vokrug, Moskva, s. 7–72.
Carnap R., 1953, Testability and Meaning, [w:] H. Feigl, M. Brodbeck (red.), Readings in the philosophy of science, New York, s. 47–92.
Carnap R., 1969, Filozofia jako analiza języka nauki, Warszawa.
Dupré B., 2008, 50 teorii filozofii, które powinieneś znać, Warszawa.
Fleischer M., 2008, Koncepty – elementy sterujące komunikacji, Wrocław.
Gajlewicz M., 2011, Argumenty i techniki perswazyjne w reklamie, „Studia Medioznawcze” nr 3, 75–88.
Goćkowski, J., 2009, Siedem powinności zawodowego uczonego, „Zagadnienia Naukoznawstwa” XLV, 3–4, s. 281–294.
Grice H.P., 1977, Logika a konwersacja, „Przegląd Humanistyczny” VI, s. 85–99.
Gut A., 2009, O relacji między myślą a językiem. Studium krytyczne stanowisk utożsamiających myśl z językiem, Lublin.
Hercen A.I., 1985, [= Герцен А.И.], Sočineniâ v dvuh tomah, t. 1, Moskva.
Hochbruck W., 1995, Amerikanische politische Rhetorik in der Postmoderne: (noch) keine neue „Word order”, „Sprache und Literatur” 75/76, s. 17–26.
Jaccard J.-F., 2004, „Cisfinitum” i smertʹ. «Katalepsiâ vremeni» kak istočnik absurda, [w:] O. Burenina (red.), Absurd i vokrug, Moskva, s. 75–91.
Jameson F., 1993, Postmodernism, or the Cultural Logic of Late Capitalism, New York.
Karpow W.A., 1992, [= Карпов В.А.], Âzyk kak sistema, Minsk.
Kawka M., 2003, Czy dyskurs historyczny jest gatunkiem dyskursu naukowego? „Konspekt” 14/15, [on-line:] www.wsp.krakow.pl/konspekt/14/kawka14.html (dostęp: 5 IX 2013).
Kiklewicz A., 2012, Czwarte królestwo. Język a kontekst w dyskursach współczesności, Warszawa.
Kiklewicz A., 2015, Bełkot w komunikacji językowej: próba klasyfikacji zjawisk, [w:] P. Lewiński (red.), Bełkot, czyli mowa ludzka pozbawiona sensu. Komunikacyjna funkcja wypowiedzi niejasnych, Olsztyn, s. 11–26.
Kisielew W.S., 2005, [= Киселев В.С.], K probleme diskursivnyh praktik russkoj prozy pervoj treti XIX veka (strategiâ diletantizma), „Filologičeskie nauki” 1, s. 13–24.
Kościuszko K., 2012, Czy nauka jest możliwa jako metafizyka?, [w:] E. Starzyńska-Kościuszko, D. Liszewski (red.), Między metafilozofią a ekofilozofią. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Zbigniewowi Hullowi, Olsztyn, s. 73–79.
Kristeva J., 2007, Czarne słońce. Depresja i melancholia, Kraków.
Lapp E., 1995, Linguistik der Ironie, „Tübinger Beiträge zur Linguistik“ 369, Tübingen.
Lipowieckij M.N., 1997/2015, [= Липовецкий М.Н.], Russkij postmodernizm, Ekaterinburg, [on-line:] http://d.theupload.info/down/49ye7ebltiw6eygvck5mh118cxydx9ii/lipoveckii_m_n__russkii_postmodernizm.txt (dostęp: 29 IV 2015).
Możejko M., 2001, [= Можейко М.], Postmodernizm, [w:] A.A. Gricanov, M.A. Možejko (red.), Postmodernizm. Ènciklopediâ, Minsk, s. 601–695.
Nycz R., 2000, Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze, Kraków.
Popper K., 1999, Droga do wiedzy. Domysły i refutacje, Warszawa.
Rose R., 1988, The Postmodern President, Chatham – New York.
Senechal M., Fleck, G. (red.), 1977, Patterns of symmetry, Amherst.
Skoropanowa I.S., 2002, [= Скоропанова И.С.], Russkaâ postmodernistskaâ literatura: novaâ filosofiâ, novyj âzyk, Sankt-Peterburg.
Smirnow I., 1990, [= Смирнов И.], Bytie i tvorčestvo, Marburg.
Sokal A., Bricmont J., 1998, Modne bzdury. O nadużywaniu pojęć z zakresu nauk ścisłych przez postmodernistycznych intelektualistów, Warszawa.
Szymanek K., 2008, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa.
Tabakowska E., 1995, Gramatyka i obrazowanie. Wprowadzenie do językoznawstwa kognitywnego, Kraków.
Tabakowska E., 2001, Językoznawstwo kognitywne a poetyka przekładu, Kraków.
Usowskaja E.A., 2006, [= Усовская Э.А.], Postmodernizm, Minsk.
Wojtak M., 1999, Dyskurs asekuracyjny w dyskursie naukowym, [w:] S. Gajda (red.), Dyskurs naukowy – tradycja i zmiana, Opole, s. 139–146.
Żuk A., 1998, Dekonstrukcja zdekonstruowana. Logiczna krytyka metody Derridy, [w:] eadem (red.), Granice języka, Lublin, s. 53–70.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
