Witold Taszycki und die Sorabistik
DOI:
https://doi.org/10.12797/LV.16.2021.31.19Słowa kluczowe:
Witold Taszycki, sorabistyka, Serbowie Łużyccy, stosunki polsko-serbołużyckieAbstrakt
Witold Taszycki and Sorbian Studies
Witold Taszycki was one of the best-known Polish experts in Sorbian studies of his time. He became enthusiastic about Sorbs at a young age. In 1916 he joined the Maćica Serbska. Twice, in 1922 and 1923, he visited Lusatia. His most important linguistic work, explicitly devoted to Sorbian and directly related to his habilitation process, deals with the position of the Sorbian language within the West Slavic linguistic area. After analysing selected historical phonetic features, he divides this main group of Slavic into two original subgroups: Lechitic-Sorbian and Czech-Slovakian. His other major philological-linguistic works on Sorbian language remain unfinished, including the edition of the Wolfenbüttel Lower Sorbian Psalter and the hymnal and the catechism of Albinus Mollerus. Taszycki wrote several reviews of works written by other experts in Sorbian studies. Some of these reviews are quite critical. Taszycki was also interested in Sorbian culture and literature. In particular, he dealt with the reception of Sienkiewicz’s works among the Sorbs and published an annotated edition of letters by Jan Arnošt Smoler and Michał Hórnik to Kraszewski. In addition, as a university lecturer, he gave several lectures on Sorbian and the Sorbs. His knowledge of Sorbian has also been incorporated into his general onomastic works.
Pobrania
Bibliografia
ČMS: „Časopis Maćicy Serbskeje“ 1916, lětnik LXIX, zešiwk I, II (cyłeho rjada čisło 134, 135).
Mětšk F., 1972, Sorabistiske listowanje Witolda Taszyckeho z Markétu Krječmarjowej a z Mikławšom Krječmarjom w Praze (1922–1931), „Pamiętnik Słowiański“ 22, S. 371–381.
Muka A., 1923, Zapiski Maćicy Serbskeje, „Časopis Maćicy Serbskeje“ 69, S. 3–54.
Páta J., 1926, „Česko-lužický věstník“ VII, 3, Praha.
Petr J., 1958, Profesor W. Taszycki šěsćdźesatnik, „Rozhlad“ 8, 6, S. 189–193.
Petr J., 1968, Poćahi prof. dr. phil. Witolda Taszyckeho k Serbstwu. Při składnosći jeho sydomdźesatych narodninow, „Lětopis Instituta za serbski ludospyt“, rjad A, 15, 1, S. 1–11.
Rusek J., 1981, Słowiańskie zainteresowania językoznawcze i filologiczne Witolda Taszyckiego, „Poradnik Językowy“ Nr. 8–10, S. 401–408.
Schuster-Šewc H., 1986, Stanowisko języków łużyckich w świetle nowych osiągnięć dialektologii historycznej, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica“ 12, S. 275–287.
Schuster-Šewc H., 2013, Das Sorbische – Genese und sprachlicher Status, „Lětopis. Časopis za rěč, stawizny a kulturu Łužiskich Serbow“ 60, 2, S. 86–94.
Šewc H., 1980, Witold Taszycki njebohi, „Lětopis Instituta za serbski ludospyt“, rjad A, 27, 1, S. 1.
Taszycki W., 1928, Stanowisko języka łużyckiego wśród języków zachodniosłowiańskich, [in:] Symbolae grammaticae in honorem Ioannis Rozwadowski, Bd. 2, Cracoviae, S. 127–138.
Taszycki W., 1930a, Rec.: Jacob Jatzwauk „Wendische (Sorbische) Bibliographie“, „Ruch Słowiański“ 3–4 (3), S. 202–205.
Taszycki W., 1930b, Sienkiewicz w piśmiennictwie łużyckiem, „Ruch Słowiański“ 8–9 (3), S. 293–306.
Taszycki W., 1938, J.I. Kraszewski a Łużyczanie, „Przegląd Współczesny“ LXIV, S. 419–432.
Trautmann R. (Hrsg.), 1928, Der Wolfenbütteler Niedersorbische Psalter, Leipzig.
Wirth P., 1932, Wendisch, [in:] Grundriß der Sächsischen Volkskunde, Leipzig, S. 225–230.
Zych E., 1969, Znamjenity přećel Serbow, „Rozhlad“ 19, 6, S. 221–225.
