Puszka na komunikanty z roku 1700 w klasztorze Franciszkanów w Krakowie
DOI:
https://doi.org/10.32030/Abstrakt
Brak abstraktu dla tego artykułu.
Bibliografia
1. L. Lepszy, Inwentarz wyrobów złotniczych w skarbcu klasztoru franciszkanów w Krakowie, „Sprawozdania Komisji Historii Sztuki”, VI, 1900, s. LXVII–LXVIII.
2. Por. J. Samek, Wyniki inwentaryzacji zabytków rzemiosła artystycznego na terenie Krakowa (Kościoły i klasztory śródmieścia), „Biuletyn Historii Sztuki” XXII, 1960, s. 309; Kościoły i klasztory śródmieścia 1, Katalog zabytków sztuki w Polsce IV, Miasto Kraków, cz. II, Warszawa 1971, s. 130, ryc. 795.
3. L. Reau, Iconographie de l’art chretien III, 1, Paris 1958, s. 217.
4. Рог. Künstle, Ikonographie der chritslichen Kunst II, Freiburg im Breisgau 1926, s. 140.
5. Tamże, s. 95.
6. Por. A. Przeździeсki, E. Rastawiecki, Wzory sztuki średniowiecznej I, Warszawa 1860–1869, tab. H; A. Essenwein, Die mittelalterlichen Kunstdenkmale der Stadt Krakau, Leipzig 1869, s. 181–182, ryc. 100; T. Kruszyński, Racjonał z daru królowej Jadwigi w skarbcu w katedrze wawelskiej, Kraków 1927; A. Bochnak, J. Pagaczewski, Polskie rzemiosło wieków średnich, Kraków 1959, s. 209; Sztuka w Krakowie w latach 1350–1550 (Katalog wystawy urządzonej w sześćsetną rocznicę założenia Uniwersytetu Jagiellońskiego), Kraków 1964, pozycja 204 na s. 188.
7. Por. Przeździeсki, Rastawiecki, op. cit., I, tabl. K; T. Kruszyński, Ornat Kmity w ka tedrze wawelskiej, Kraków 1930, s. 61, 131, ryc. 3–5, 16–26; Bochnak, Pagaczewski, op. cit., s. 220–224; Sztuka w Krakowie w latach 1350–1550, pozycja 209 na s. 192.
8. Archiwum Kapituły Metropolitalnej Krakowskiej Anno Domini 1563, Monse Septembri Inwentarium rerum, faculatatum et suppellectilis sacrae ecclesiae cathedralis Cracoviensis, k. 56–59; cyt. według A. Bochnak, Mecenat Zygmunta Starego w zakresie rzemiosła artystycznego, „Studia do dziejów Wawelu” II, 1960, s. 149–151, 273–276; Bochnak, Pagaczewski, op. cit., s. 243–244.
9. T. Mańkowski, Polskie tkaniny i hafty XVI–XVIII w., „Studia do dziejów Rzemiosła Artystycznego” II, Wrocław 1954, s. 2–3; Bochnak, op. cit., s. 263–266, przypis 297; Bochnak, Pagaczewski, op. cit., s. 244.
10. Por. Przeździecki, Rastawiecki, op. cit., I, tabl. Zz; A. Bochnak, Mitra biskupia Tomasza Strzępińskiego i Stanisław Samostrzelnik, (w:) Sztuka i historia. Księga pamiątkowa ku czci profesora Michała Walickiego, Warszawa 1966, s. 92–96.
11. M. Jarosławiecka-Gąsiorowska, Stan badań i próba dziejów oprawy artystycznej w Polsce, „Prace Komisji Historii Sztuki” IX, 1948, s. 239.
12. T. Dobrowolski, Polskie malarstwo portretowe. Ze studiów nad sztuką epoki sarmatyzmu, Kraków 1948, tab. 39, 45; Muzea Krakowa, Warszawa 1981, s. 63, il. na s. 60–61; Polaków portret własny, pod red. M. Rostworowskiego, Warszawa 1983, il. 56, 60, 86; Zbiory Zamku Królewskiego na Wawelu, Warszawa 1975, il. 45, 52.
13. Por. W. Felczak, A. Fiszingier, Polska–Węgry. Tysiąc lat przyjaźni, Warszawa 1979, il. 61; J. Samek, J. Zbudniewek, Klejnot Jasnej Góry, Warszawa 1982, s. 140–159, il. 115–122, 124, 125, 128, 129, 130–134.
14. Por. testament złotnika Beniamina Laniera, S. Tomkowie z, Przyczynki do historii kultury Krakowa w pierwszej połowie XVII wieku, Lwów 1912, s. 196–200.
15. Naczynko to, buteleczka z perły, o wymiarach 4 cm × 2,2 cm, wykonana we Włoszech w pierwszej połowie w. XVIII jest fragmentem sukienki tzw. rubinowej obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, por. E. Smulikowska, Ozdoby obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej jako zespół zabytkowy, „Rocznik Historii Sztuki” X, 1974, s. 206, ryc. 45, przypis na s. 206.
16. L. Lepszy, Monstrancja dominikańska z Podkamienia i złoty wieniec królowej Bony, „Rzeczy Piękne” V, 1925; Kościoły i klasztory śródmieścia 2, Katalog zabytków sztuki w Polsce IV Miasto Kraków cz. III, Warszawa 1978, s. 170, ryc. 891.
17. J. Kitowicz, Opis obyczajów za panowania Augusta III opracował R. Pollak, Wrocław 1950, s. 565.
18. Sprawa użycia pereł w dziewiętnastowiecznej biżuterii stanowi odrębny problem. Por. M. Knobloch, Polska biżuteria, Warszawa 1980, ryc. 1.
19. Zagadnieniem odrębnym jest użycie muszli. Przykładem lokalnym może być łódka na kadzidło z drugiej połowy XVIII Wieku w Głogówku. Katalog Zabytków Sztuki: T. V, z. 6, s. 21, il. 157.
20. M. Odyniec, Organy oliwskie, Gdańsk 1958, s. 11–13.
21. J. Samek, Zagadka przemyskiego lawaterza, Przyczynek do zagadnienia teatralności w sztuce lwowskiej, Foliae Historiae Artium XIV, 1978, s. 98, il. 10, s. 99, il. 11.
22. Pozostałości po nieokreślonych ozdobach, wiszących dostrzec można w relikwiarzu Lenkarta. Por. J. Samek, Leotpold Lenkart z Wiednia, złotnik krakowski (przed 1700–1776), Krzysztofory nr 1, Kraków 1974, s. 33–37.
23. J. Samek, Monstrancja paulińska z r. 1706 w Krakowie i relacja o niej Benedykta Chmielowskiego, oraz koral w rzemiośle artystycznym w Polsce, Foliae Historiae Artuim, T. X, 1974.
24. I. Rejduch-Samkowa, Srebra synagonalne w Polsce, (mps w posiadaniu autorki).
25. T. Seweryn, Podłaźniki, Kraków 1932.
Pobrania
Wersja elektroniczna opublikowana
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Szczegóły zob. w zakładce Prawa autorskie i udostępnianie.
