„Malowanie słowem” – o stylu sprawozdań Henryka Sienkiewicza z wystaw malarskich
DOI:
https://doi.org/10.12797/LV.11.2016.21.10Keywords:
Henryk Sienkiewicz, journalism, styleAbstract
“Painting with words” – on the style of Henryk Sienkiewicz’s reports from painting exhibitions
The paper aims to characterize the style of H. Sienkiewicz’s reports from painting exhibitions. The stylistic features have been determined from the genological perspective, with the assumption that the report is an alternative template for the review. The main stylistic features of the analysed texts are: 1. suggestiveness, graphical character, and persuasiveness, as features resulting from how the intention of the text was realized; 2. weakened adherance to templates, owing to the possibility of realization of various structural variants; and 3. eclectic nature, related to the richness of stylistic registers, including a sizeable repertory of means belonging to the artistic style, thematic vocabulary, and vocabulary directly linked to the subject of painting. Specialist vocabulary, concepts and terms characteristic of the art of painting, constitute a specific group.
Downloads
References
Bez: H. Sienkiewicz, Bez tytułu, [w:] idem, Dzieła, t. 47: Sprawy bieżące, J. Krzyżanowski (red.), Warszawa 1950, s. 3–144.
Wiad1: H. Sienkiewicz, Dzieła, t. 51: Wiadomości bieżące I, J. Krzyżanowski (red.), Warszawa 1950.
Wiad2: H. Sienkiewicz, Dzieła, t. 52: Wiadomości bieżące II, J. Krzyżanowski (red.), Warszawa 1950.
Hoesick F., 1902, Sienkiewicz jako feljetonista. Zapomniane kartki z teki Litwosa (1873–1883), Warszawa.
Malinowski J., 1987, Imitacje świata. O polskim malarstwie i krytyce artystycznej drugiej połowy XIX wieku, Kraków.
Markiewicz H., 1999, Pozytywizm, „Wielka Historia Literatury Polskiej”, Warszawa.
Mazan B., 2007, Z tajników i powszechników sztuki pisarskiej Sienkiewicza, [w:] T. Bujnicki, J. Axer (red.), Po co Sienkiewicz? Sienkiewicz a tożsamość narodowa: z kim i przeciw komu? Warszawa – Kiejdany – Łuck – Zbaraż – Beresteczko, Warszawa, s. 216–239.
Mocarska-Tycowa Z., 1996, Sienkiewicz i malarstwo, [w:] eadem (red.), Z pogranicza literatury i sztuk, Toruń, s. 113–140.
Okoń W., 2002, Stygnąca planeta. Polska krytyka artystyczna wobec malarstwa historycznego i historii, Wrocław.
Pietrzak M., 2013, Między felietonem a recenzją – o przynależności gatunkowej „Mieszanin literacko-artystycznych” Henryka Sienkiewicza, [w:] J. Migdał, A. Piotrowska-Wojaczyk (red.), Cum reverentia, gratia, amicitia… Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Bogdanowi Walczakowi, t. 2, Poznań, s. 605–613.
Pietrzak M, 2015, Oblicza recenzji drugiej połowy XIX wieku na przykładzie twórczości publicystycznej Henryka Sienkiewicza, [w:] D. Ostaszewska, J. Przyklenk (red.), Gatunki mowy i ich ewolucja, t. V: Gatunek a granice, „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach”, nr 3266, Katowice, s. 316–325.
Porębska A., 1961, Warszawska krytyka artystyczna (1875–1890), [w:] I. Jakimowicz, A. Porębska (oprac.), Z dziejów polskiej krytyki i teorii sztuki, t. II: Spór o rację bytu polskiej sztuki narodowej (1857–1891). Warszawska krytyka artystyczna (1875–1890), Warszawa, s. 187–213.
Przybyła Z., 1996, „Żyłka filologiczna” Sienkiewicza-publicysty, „Język Polski” LXXVI, s. 356–368.
Sienkiewicz H., 1950, Dzieła, t. 50: Mieszaniny literacko-artystyczne, J. Krzyżanowski (red.), Warszawa.
Widerman K., 1969, Sienkiewicz – kolorysta czy rysownik?, „Poradnik Językowy” nr 9, s. 520–527.
Wilkoń A., 2002, Spójność i struktura tekstu. Wstęp do lingwistyki tekstu, Kraków.
Wojtak M., 1999, Stylistyka tekstów użytkowych – wybrane zagadnienia, [w:] B. Greszczuk (red.), Język – teoria – dydaktyka, Rzeszów, s. 253–263. Wojtak M., 2004, Gatunki prasowe, Lublin.
Downloads
Published
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
