Językowe symbole polityczne
Próba definicji
DOI:
https://doi.org/10.12797/LV.08.2013.16.18Słowa kluczowe:
język polityki, językowe symbole polityczne, frazematykaAbstrakt
Linguistic political symbols. An attempt at definition
The article discusses the problem of a specific kind of linguistic constructions which exist in the political language, and which will be referred to as ‘linguistic political symbols’. The group contains quotes from the political language that are used in everyday language, names of political or historical events, political invectives, and others. Linguistic political symbols have vague semantics, generally do not possess any canonical form, and can be remembered and used in a shape that considerably departs from the original.
Pobrania
Bibliografia
Chlebda W., 2003, Elementy frazematyki. Wprowadzenie do frazeologii nadawcy, wyd. II, Łask.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Dubisz S., 2007, Komunikacja publiczna w dziejach polszczyzny, [w:] idem, Język – historia – kultura. Wykłady, studia, szkice, Warszawa, s. 33–68.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Fleischer M., 2003, Polska symbolika kolektywna, Wrocław.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Kamińska-Szmaj I., 2007, Agresja językowa w życiu publicznym. Leksykon inwektyw politycznych 1918–2000, Wrocław.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Labocha J., 2008, Tekst, wypowiedź, dyskurs w procesie komunikacji językowej, Kraków.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Morgan D., 2004, Konflikt pamięci. Narracje radomskiego czerwca 1976, Warszawa.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Ożóg K., 2009, Uwagi o języku polskiej polityki po roku 1989, [w:] A. Siewierska-Chmaj, J. Chłopecki, K. Ożóg i in., Przekazy polityki, Kraków, s. 83–112.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Pisarek W., 1989, Inauguracja Okrągłego Stołu jako akt medialnej komunikacji politycznej,„Zeszyty Prasoznawcze”, nr 4, s. 29–48.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Pisarek W., 2002, Słowa sztandarowe i ich publiczność, Kraków.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Sikorski J., 1981, Zasady ceremoniału żołnierskiego postępowania w historycznej tradycji, [w:] L. Ratajczyk (red.), Historyczny rodowód polskiego ceremoniału wojskowego, Warszawa, s. 172–189.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Tokarski R., 1984, Granice pola znaczeniowego, [w:] K. Polański (red.), Słownictwo w opisie języka, Katowice, s. 85–99.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Tokarski R., 2010, Relatywizm w języku – relatywizm w tekście, [w:] A. Pajdzińska, R. Tokarski (red.), Relatywizm w języku i kulturze, Lublin, s. 203–215.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Walczak B., 1994, Co to jest język polityki?, [w:] J. Anusiewicz, B. Siciński, Język a kultura, t. 11: Język polityki a współczesna kultura polityczna, Wrocław, s. 15–20.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Zimny R., Nowak P., 2009, Słownik polszczyzny politycznej po 1989 roku, Warszawa.
##plugins.generic.googleScholarLinks.settings.viewInGS##
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
